Książka Non Stop

  Tom pierwszy Sagi Krynickiej. Krynica wciąż do odkrycia. Jeszcze tam nie dotarliśmy. Co się odwlecze to wiadomo, nie uciecze. Ale postanowiłam, że zanim taka realna podróż, wybiorę się tam za sprawą powieści Pani Edyty Świętek. Nie żałuję. Czekam, aż powrócę tam za sprawą drugiej części serii. Córka łemkowskich chłopów, Aurelia, wychodzi za mąż za syna właścicieli tartaku. Jest to szczęśliwe małżeństwo, które, niestety, nie trwa długo. Kiedy Jan umiera, żona zostaje sama z rozpaczą i żałobą w sercu a także z ogromem wątpliwości, obaw o przyszłość, mimo oddanych jej teściów, którzy są jej bardzo przychylni. Jednak komuś bardzo nie w smak taka zażyłość i robi wszystko, by rodzinę skłócić a majątek zagarnąć dla siebie ... Jak z nieba spada Aurelii Matylda. Kobieta przyjeżdża do Krynicy w celu polepszenia stanu zdrowia i z nadzieją, że krótko po powrocie do Krakowa będzie w stanie błogosławionym. Szybko zaprzyjaźniają się ze sobą. Obiecują, że będą się spotykać co rok w kr...

  Drogi Czytelniku, Choć od świąt Bożego Narodzenia minęło już sporo czasu, a w niedzielę definitywnie kończymy tenże okres, ja jeszcze mam kilka książek, których akcja toczy się w zimie, w czasie, kiedy na sklepowych półkach można bez trudu wyszukać uroczego dziadka do orzechów i poczciwego świętego Mikołaja. Pozwól, że teraz na chwilę przeniosę cię do grudnia. Do Edynburga. Tam spotykamy Carmen, która podejmuje pracę (którą nagrała jej siostra, Sofia) w księgarni. Ma misję. Uratować lokal przed zamknięciem. I przekonać do siebie osobliwego właściciela. Carmen jest pomysłową i kreatywną osobą. Idealną do takiej pracy. Czy i teraz podoła wyzwaniu? Oprócz tego warto zaznaczyć, że relacje między siostrami nie są bardzo gorące, oczywiście na początku. Dziewczynie nie bardzo odpowiada wizja spędzenia świąt ze swoją idealną siostrą i takim samym mężem oraz dziećmi, ale trudno jej się z takiego położenia wymigać. Myślę, że wszyscy wiemy jak się czujemy przy kimś, kogo uważamy...

  Dziękuję Wydawnictwu Filia za egzemplarz recenzencki. Lekturę książki zakończyłam dzisiaj więc opinia wpada na świeżo. Tytuł otwiera nowy cykl, bodajże trylogię „Zwyczajna magia”. Kiedy w notce o fabule wyczytałam, że pojawi się tam Jezioro Czorsztyńskie, które jest oddalone od mojego miejsca zamieszkania mniej niż godzinę drogi, stwierdziłam, że muszę poznać historię. Bardzo lubię, gdy w książce znajduję znajome mi nazwy miejscowości czy opisy tutejszych krajobrazów. Mimowolnie dopasowuję wszystko, gdzie na mój gust mogłaby toczyć się dana scena i tak dalej, i tak dalej. Zabawa przednia, wyobraźnia działa na najwyższych obrotach. Michalinę Zarzycką poznajemy w trudnym momencie jej życia, po stracie męża, Andrzeja. Kobieta zawodowo zajmuje się konserwacją zabytków, prowadzi swoją firmę. Z racji tego, że zasadniczo nic jej nie trzyma, w głowie majaczy plan wyjazdu. Pojawia się nawet oferta nabycia kampera, który bez dłuższego namysłu kupuje, by wyruszyć przed siebie i być...

  Tom drugi serii Fjallbace. Znani już bohaterowie i nieznane tajemnice do odkrycia. Nie mniej zajmująca część niż poprzednia. Lackberg nie obniża lotów. W Wąwozie Królewskim pewien mały chłopiec znajduje nagie ciało martwej kobiety. Policjant Parick i jego kompani wszczynają śledztwo. Szkoda, że Erika już nie włącza się czynnie w rozwikłanie zagadki. Bardzo lubię tę dziewczynę. Ale, ale! Wracam do książki. Jakby tego było mało, pojawia się też sprawa zaginięcia dwóch dziewczyn. Miało ono miejsce dwadzieścia pięć lat temu. Zastanawiające, prawda? Czy te dwa zdarzenia mają jakiś wspólny mianownik? A może fakt, że dzieją się w tym samym momencie jest zupełnie przypadkowy? A jeśli morderca jest ten sam i teraz powrócił? Po raz drugi nie udało mi się wytypować sprawcy tych zdarzeń. Już nawet nie będę próbowała, ponieważ u tej autorki zawsze jest tak że zostajemy gdzieś „podprowadzeni” i już z uśmiechem stwierdzamy: „Wiem!”, ale szybko okazuje się, iż nie jest to prawdą. Zd...

  Długo „chodziła” za mną seria kaszubska wydawana przez Wydawnictwo Flow a napisana przez Panią Darię Kaszubowską, którą znam już z innych powieści. Jakiś czas temu otworzyłam czytnik i ebook z pierwszą częścią tego cyklu i... zakochałam się! Bez wątpienia poznam całość a później, już wersję papierową, będę podsuwać mamie i siostrom. Zdecydowanie warto. Na uznanie zasługuje tutaj fakt, że autorka wplata naprawdę wiele słów po kaszubsku. To ciekawe zasmakować czegoś, z czym na co dzień a nawet i od święta nie mamy styczności. Świetnie oddane tło historyczne. Ciekawi bohaterowie. Interesująca codzienność tamtych niespokojnych czasów. Wszystko to składa się na obiecujący pierwszy tom sagi Kaszubskiej. W „Sztormie” odwiedzamy Kaszuby i rodzinę Stoltmanów, Pelagię i Bernarda oraz szóstkę ich dzieci. Najstarsi synowie zaciągają się do wojska, by walczyć na froncie pierwszej wojny światowej. Nie wszyscy znajduję się po tej samej stronie barykady, nie wszystkim dane będzie ...

  Nudziłam, nudziłam i wynudziłam. Na urodziny otrzymałam całą serię Camilli Lackberg „O Fjallbace”. Niemal od razu zaczęłam czytać. Aktualnie jestem w trakcie lektury tomu czwartego. Ale teraz wracam pamięcią do „Księżniczki z lodu”. Miałam nadzieję, że te książki będą takie, jakie sobie wymyśliłam, że będą. Wiem, dziwne, ale jednak. Wyobrażałam sobie, iż wciągną mnie niesamowicie. Że będą to kryminały z samymi interesującymi wątkami. Że będzie tu chodziło o rozwiązanie zagadek a nie o brutalność i krew. Że będą ciekawi bohaterowie i ich losy nie będą pominięte, lub pisane na kolanie, a co za tym idzie, będzie dużo obyczajówki. I tak jest! Dokładnie tak, jak sobie to „wymarzyłam”. Pierwszy tom liczącej sobie już jedenaście części serii, gdzie głównymi bohaterami są Erikka Falck i Patrick Hedstrom. W małej Fjallbace zostaje znaleziona martwa kobieta. Alexandra Wijkner. Pierwszy rzut oka? Samobójstwo i na tym byłaby sprawa załatwiona. Ale nie tym razem i nie u Lackberg. M...

  Trzecia część serii „Wilczy Dwór”. Tekst powstaje we współpracy z Wydawnictwem Znak. Konstancja po rozstaniu z Janem wie, że nadszedł czas powrotu do domu. Niestety droga jest bardzo wymagająca choćby przez chorobę małej Tosi, którą kobieta (jak pamiętamy z poprzedniej części) przygarnęła po śmierci matki dziewczynki. Nie spodziewa się, co zastanie w Wilczym Dworze a okazuje się, że ucierpiał on podczas jej nieobecności pomimo czujnych oczu służby, której Konstancja powierzyła opiekę. A tutaj wielkimi krokami zbliżają się święta Bożego Narodzenia. Kobieta bardzo życzyłaby sobie, innym, ale przede wszystkim Tosi, żeby był to czas radości, beztroski... Plany, planami. Marzenia, marzeniami. A życie, życiem... Przed bohaterami jeszcze sporo... czy wyjdą obronną ręką? Byłam w ogromnym szoku kończąc drugi tom. Serce mocniej mi zabiło, naprawdę. Im dalej w trzecią część, tym wypuszczałam powietrze wstrzymywane konsekwentnie. Bo jak to tak? Faktycznie Magda byłaby zdolna zrobić c...

  Tekst powstaje we współpracy z Wydawnictwem Literackim. Piękna okładka tej powieści zapiera dech w piersiach. To mój numer jeden wśród okładek książek świątecznych w ogóle. Nie tylko w tym sezonie. Jak z treścią? Dotarła do mnie ta powieść i tak sobie czekała na idealny moment, który nadszedł kilka dni temu. Połknęłam ją w dwa dni. Zachwycająca! Kiedy nas lub naszych bliskich dotyka choroba, zawsze jest to bardzo trudne doświadczenie. Gdy jest to Alzheimer, jak w przypadku bohaterki „Świątecznej mozaiki”, jej córka, Jaśmina ma poczucie, że mimo iż życie matki nie zakończyło się definitywnie, śmiercią, straciła rodzicielkę. Kobieta nie jest sobą. Wspomnienia znikają, nachodzą na siebie, totalnie się mieszają, Myślę, że wszyscy zetknęliśmy się czy to w literaturze, czy w filmowym świecie z tym tematem i wiemy o czym jest tutaj mowa. Dziewczyna, będąca mistrzynią wypieków, mająca szereg ciepłych wspomnień z czasów dzieciństwa, podejmuje zaskakującą decyzję. Na krótk...

  Drogi Czytelniku, W dzisiejszym wpisie chcę opowiedzieć Ci o kolejnej powieści Pani Lucindy Riley, o „Drzewie anioła”. Mam wrażenie, że po CUDOWNEJ serii „Siedem Sióstr” żadna powieść tej autorki nie okaże się lepsza, ale chciałabym zaznaczyć, iż ta naprawdę jest godna uwagi i bardzo dobra w odbiorze. Sięgnęłam po nią w okresie świątecznym ponieważ znalazłam informację, że powieść toczy się właśnie w tym momencie. Przyznaję jednak, że nie wyczułam klimatu w silnym natężeniu więc z powodzeniem można czytać w innym czasie wciągu roku. Po latach nieobecności do Walii powraca Greta Simpson. Odpowiada tym samym na zaproszenie przyjaciela, który żywi nadzieję, że jej przybycie umożliwi, albo ułatwi przywrócenie kobiecie wspomnień, które ta utraciła wskutek amnezji powypadkowej. Medycy twierdzą, że Greta nie pamięta bo zwyczajnie nie chce pamiętać. Czy rzeczywiście tak jest? Jej przeszłość zdecydowanie nie należała do łatwych, czy mimo wszystko warto do niej wracać? Czy warto ...