Książka Non Stop

  Jesień czuć z każdej strony książki „Namaluj mi anioła”. Czuć ją również w powietrzu już od końca sierpnia. Wszystko więc tutaj idealnie ze sobą współgra. Z kolei anioły jakoś tak automatycznie przypisujemy zimie a dokładniej Bożemu Narodzeniu, prawda? Występują w kolędach, dekoracjach świątecznych... Na co dzień raczej o nich zapominamy, nie korzystamy świadomie z ich pomocy. Szkoda, że tak jest ponieważ anioły są z nami cały czas, chcą pomagać! Każdy ma przecież swojego obrońcę, stróża, który będzie wiernie trwał przy nim aż do śmierci. Nie ufamy, że nasz anioł jest w stanie nam pomóc? Czujemy się na tyle silni, iż myślimy: „sami sobie poradzimy”? Dlaczego anioły nie współgrają z naszą codziennością? Angelikę poznajemy w momencie, kiedy ma napisać artykuł o Serafinie. Kto wie? Może ten tekst przyczyni się do jej awansu? Aby tego dokonać wyrusza w podróż na Podlasie. Tam poznaje mężczyznę, który maluje anioły. Dzięki jego dziełom ludzie doświadczają cudów. Bardzo wierzą, że t

  Tym razem Francesca. To ją poznajemy w tej części serii. Jako młoda dziewczyna z wzajemnością zakochuje się w Johnie Stirlingu. Tworzyli zgraną parę i byli ze sobą bardzo szczęśliwi. Taki stan rzeczy zapewne trwałby znacznie dłużej, gdyby nie śmierć mężczyzny. Francesca odnajduje go martwego w swojej sypialni. Przyczyna zgonu pozostaje nieznana. Po długiej żałobie kobieta zaczyna odczuwać pragnienie bycia matką. Oczywiście nie może tego dokonać nie mając u swojego boku męża. Jej wyjście na salony spotyka się z ogromnymi emocjami. Niemal natychmiast Francesca ma przed sobą łańcuszek wielbicieli. Jest bardzo atrakcyjną mądrą kobietą, nic więc dziwnego. Kiedy na jej drodze staje Michael Stirling, szybko staje się jasne, że nie są sobie obojętni. On darzył Francescę uczuciem jeszcze wtedy, gdy była żoną Johna. Jest im jednak nieswojo ze swoją miłością przez wzgląd na śmierć byłego męża Fran a tym samym krewnego Michaela. Czy miałby on coś przeciwko takiemu rozwojowi sytuacji? Czy mo

  Dzień dobry! Niedawno w moje ręce wpadła cudna paczka pełna świątecznych tytułów od Wydawnictwa Filia. Trudno było się zdecydować od czego rozpocząć czytanie. Wiem na pewno na czym chcę je zakończyć. Ale początek? Przez chwilę nie miałam pojęcia. Jednak później wzięłam „Kamienicę...” i przepadłam. To idealny start. Nic to, że książka jest kontynuacją „Dziewczynki z ciasteczkami”(zeszłoroczny tytuł), której nie czytałam. Zupełnie mi to nie przeszkadzało, ale oczywiście chcę nadrobić poprzednią. Niniejsza historia w ubiegłą środę miała swoją premierę, więc bez problemu odnajdziecie ją Państwo w księgarniach. Zachęcam, by dopisać ją do swojej listy czytelniczych marzeń. Ponownie zawitałam nad morze Bałtyckie. Tam czekała na mnie mała, rezolutna Zosia wraz ze swoją mamą, Radkiem, siostrzyczką Mają, czworonożnym przyjacielem oraz babcią i jej partnerem. Obok nich pojawił się również pan Eryk. Pewnego dnia Zosia dostrzega w oknie starszego sąsiada. Czuje się tak zaintrygowana, że w

  Książki świąteczne w październiku? Dlaczego nie! Niedawno przeczytałam naprawdę świetną historię, którą muszę Państwu polecić. To nie byłoby w porządku zatrzymywać ją dla siebie, prawda? Dorota Milli to nadmorska autorka powieści obyczajowych. W swoich tytułach zawsze można „posłuchać” szumu Bałtyku. Pisze rewelacyjnie! Jeśli jeszcze jakimś trafem nie jej nie znacie, musicie to zmienić. „ Miłością w płatkach śniegu”, moim skromnym zdaniem, przeszła samą siebie. Zapraszam do dalszej części tekstu. Albert i Wacław są przyjaciółmi. Łączy ich wiele. Postanawiają spróbować połączyć również swoje rodziny. Nie, przepraszam. Nie „spróbować”. Oni tylko „postanawiają”. Pierwszy ma cztery piękne i inteligentne córki. Drugi natomiast jednego syna. Ani jedna ani druga strona w ogóle nie garnie się w stronę założenia własnej rodziny. A starsi panowie pragną wziąć na kolana wnuki. Najlepiej teraz, natychmiast. Jednak dają młodym czas do świąt Bożego Narodzenia. Myślę sobie, że wszyscy potraf

  Na każdą współpracę z Wydawnictwem Filia bardzo się cieszę i serdecznie za nią dziękuję. Nie inaczej w przypadku tego debiutu, który dzisiaj chcę Państwu zaprezentować. Patrząc na okładkę w moich myślach momentalnie pojawiają się same pozytywne emocje. Październik, ale taki ciepły. Wieczór. Park. I oni. Zakochani. Z wiarą, że przed nimi tylko dobre chwile. Tak ja to widzę. Autorka jednak inaczej przeprowadziła mnie przez treść jej debiutu. Gloria to młoda kobieta pracująca poniżej swoich kompetencji w ekskluzywnym butiku. Kocha i czeka na choć chwilę w ramionach ukochanego. Niestety nie jest w jego życiu jedyną kobietą. Mężczyzna jest żonaty. Wciąż przekonuje Glorię, że rozwód jest tylko kwestią czasu. Znamy to, prawda? Nagle na jej drodze zaczyna pojawiać się inny mężczyzna. Przystojny Bartosz. Dziewczyna dobrze wie, że nowy znajomy nosi łatkę kobieciarza. Ten fakt i jeszcze oczywiście lojalność wobec Karola sprawia, iż wytrwale trzyma go na dystans. Jednak Bartosz jest cierpli

  Jestem tą historią zauroczona do granic możliwości. „ Narzeczona nazisty” zawładnęła mną całkowicie. Chciałabym, żeby każdy wielbiciel literatury historyczno – obyczajowej spośród niezliczonej liczby powieści, wybrał właśnie tę. Na pewno nie będzie żałował wyboru. Jestem pod ogromnym wrażeniem! Niniejsza powieść jest debiutem, ale TAKIM, po którym wiadomo, że kolejne tytuły tej autorki będą zachwycające. Mogłabym tak w nieskończoność, naprawdę. Mam nadzieję, że jeśli czytaliście „Narzeczoną...” doskonale rozumiecie moje pozytywne emocje i uczucia. Hania jest damą do towarzystwa niemieckiej hrabiny. Pewnego dnia, który niczym nie różnił się od poprzednich, poznaje wnuka swojej pracodawczyni. To spotkanie przemienia wszystko. Bo pojawia się miłość. Uczucie, którego lepiej, żeby nie było. Uczucie, któremu przyszło rozwijać się w czasach pełnych strachu i niepewności. To uczucie jest światełkiem w wojennym mroku. Stoją po przeciwnych stronach barykady. Na ich oczach toczy

Stało się. Seria dokończona. Z jednej strony szkoda, z drugiej dobrze jest znać całość. Kto tu trafi za czytelniczymi dylematami? Milaczka powinien przeczytać każdy, kto lubi lekkie historie. Wzruszające i zabawne. Milenka bardzo stara się być stateczna i poukładana. Jest oddana swojej rodzinie. Ale jak to w życiu bywa plany planami, marzenia marzeniami a codzienność rządzi się własnymi prawami. Nie inaczej jest tutaj. Chociaż kobieta robi, co może napotyka różne niespodzianki na swojej drodze. Potomstwo przynosi wiele radości, ale nie jest potulne i ciche. Wręcz przeciwnie. Kłótnie pod dachem domu Milaczka są jak najbardziej obecne. Dzieci ścigają się w zdobywaniu uwagi matki. Jacek nie zawsze staje na wysokości zadania. Jemu życie również wymyka się spod kontroli. Dobrze, że jest Zofia Kruk. Mistrzyni ogarniania... Co ponadto? Milenka, przy okazji nowej pasji, zawiera nowe znajomości. Czy nie zagrożą rodzinie? „ Nie ma jak u mamy” to powieść, która pokazuje, że życie na ł

  Najnowsza powieść poczytnej polskiej autorki to historia, którą czyta się z zapartym tchem. U mnie musiała trochę poczekać, ale trafiła na najlepszy czas. Czas kiedy potrzebowałam spokojnych, zajmujących, ciekawych treści. Zapnijcie pasy ponieważ wyruszamy do Irlandii. Tam poznajemy Liwię. Nie jest to najlepszy dla niej czas. Porzucona przed ślubem szuka oddechu w swoim domku trochę na pustkowiu. Zajmuje się konserwacją zabytków. Lubi swoją pracę. Jej „sielankę” przerywa telefon koleżanki z prośbą o pomoc. Liwia miałaby zastąpić ją przy renowacji starego kościoła na Podlasiu. Dziewczyna nie jest przekonana do tego pomysłu, ale po krótkim czasie podejmuje się wyzwania. W Polsce, przy pracy w świątyni, poznaje nowych ludzi, w tym pewnego mężczyznę, który pomaga jej na nowo uwierzyć w miłosny happy end. Jest też tajemnicza Noelle, której historia jest bardzo interesująca... W wynajmowanym pokoju Liwia znajduje pewne zapiski. Wie, że nie powinna się w nie zagłębiać, jednak ciekawość