Książka Non Stop

  Kolejna piękna historia za mną. Opowiadała Pani Małgorzata Lis. Zrobiła to niezwykle zajmująco. „Kiedy zakwitną irysy” - tom trzeci serii pt. „Wiara, nadzieja i miłość”. Poprzednie tytuły to kolejno „Wybrać miłość” i „Odzyskać nadzieję”. Jeśli nie czytaliście, polecam, ale ich znajomość nie jest konieczna przed przystąpieniem do lektury „Kiedy zakwitną irysy”. Karolinę poznajemy gdy leczy złamane serce. Ma nadzieję, że Maks jej w tym pomoże. Taki idealny mężczyzna, że aż strach. Na prawdę. Dziewczyna szybko się o tym przekonuje. Wikła się w toksyczny związek, po którego zakończeniu przestaje wierzyć w miłość. Rzuca się w wir pracy odrzucając wszystkich. Tworzy wokół siebie mur. Czy ktoś go skruszy? Uleczy serce kobiety? Może ten niepozorny mężczyzna, o którym nigdy nie pomyślałaby, że może być kimś naprawdę wyjątkowym? A może Pan Bóg? Który będzie pierwszy? Mądra. Wzruszająca. Pełna nadziei. Emocjonująca. Refleksyjna. Zagrzewająca do zakasania rękawów i walki o swoje...

  Tę powieść w 2020 roku wydało Wydawnictwo Filia. Jest stale dostępna w Empiku w bardzo atrakcyjnej cenie. Sprawdźcie! Jakiś czas temu sięgnęłam po kolejną historię pióra Agnieszki Jeż. Jest to drugi tom dylogii. Jak zwykle przy tej autorce – nie zawiodłam się. Z ciekawością śledziłam losy Ani i Marcina oraz ich bliskich. Miło spędziłam czas. Polecam! Młodzi i zakochani Ania i Marcin pragną wypowiedzieć „TAK” i tym samym w końcu dokonać legalizacji swojego związku. Jednak przed tym wydarzeniem muszą zmierzyć się z przeszłością swoich dziadków, którzy (jak pamiętacie), okazało się, że się znają... To trudny powrót, ponieważ życie ich przodków nie było usłane różami. Trzeba tam zmierzyć się z trudnymi emocjami, trudnymi wydarzeniami. Jest też coś, co czeka na wybaczenie. Na światło dzienne wychodzą kolejne sekrety. Górscy i Zamłyńscy muszą na nowo poukładać swoją codzienność. Jakimi ludźmi staną się po takich rewolucjach? Czy to możliwe, aby wszystko pozostało na swoich dotychc...

  Lato upływa mi pod znakiem lektur, które wybieram samodzielnie, bez pomocy wydawnictw. Taka sytuacja na odmianę. Czy to nowości w formie papierowej, czy coś z półki, czy z przebogatej oferty Legimi. Jest co czytać, to pewne. Jakiś czas temu w oko wpadła mi nowość od wydawnictwa Albatros. Różowa okładka tak mnie do siebie przyciągnęła, że nie namyślając się za długo, zaczęłam czytać dzięki Legimi właśnie. Byłam zaskoczona, iż książka potrafi być tak zajmująca! Do momentu kiedy Kuba nie „podrzucił” mi możliwej dalszej fabuły. Nie wiem jak to zrobił... zgadł. Na szczęście nie do końca! Dwójka młodych ludzi w wieku szkolnym zaczyna wymieniać między sobą tradycyjne listy. Nie, nie jest to ich pomysł. Z tą inicjatywą wychodzi nauczyciel. W wyniku losowania wyłania się między innymi ta oto para. Ona jest z Oklahomy, on z Kaliforni. Naomi i Luca. Ich listy są pełne złośliwości a docinki? Na najwyższym poziomie! Wiadomo, że wymieniają się wiadomościami bo muszą. Jednak kiedy koledzy...

  Czy można zgodzić się na szczęście bez lęku? Czy można bez żadnych oczekiwań iść przez życie? Myślę sobie, że na pierwsze pytanie główna bohaterka odpowiedziałaby stanowcze nie, szczególnie, kiedy wydarzenia z przeszłości mocno ściągnęły ją na ziemię, aktualnie już może zawahałaby się... a na drugie pytanie... Zapewne Hania byłaby zdania, że łatwiej jest żyć nie mając oczekiwań, mając świadomość, że „zawsze” może oznaczać tylko do jutra... ale czy rzeczywiście da się w ten sposób iść przed siebie? Wciąż pociągać liny, nie puszczać fantazji, nie marzyć? Jak myślicie? Młoda nauczycielka języka polskiego jest już w zupełnie innym miejscu w życiu niż... dwie książki temu. Wszystko za sprawą cierpliwego Mikołaja, który był pewien, że warto czekać. Hania otworzyła serce i ośmiela się z uśmiechem patrzeć w przyszłość. Powodów do radości dodaje jej również mały Tomaszek, jego szalona mama, nieoceniona Aldonka. Wie, że nad ukochanym morzem czeka pani Irenka. Do tego grona dołącza...

  Po raz drugi przeczytałam czwartą część serii „O szczęściu” autorstwa Pani Anny Ficner – Ogonowskiej. Jak wszystko to wszystko. Zastanawiam się, czy treść niniejszej książeczki będzie włączona w „Odroczone szczęście”, które swoją premierę będzie miało jesienią tego roku. Poczekam i zobaczę, ale jestem niezwykle ciekawa. Kiedy po raz pierwszy zobaczyłam „Szczęście w Cichą Noc”, poczułam zawód. Na prawdę. Liczyłam na kolejną wielką powieść, która zaspokoi mój głód słów od Pani Ani. Tak się wtedy nie stało. Jak będzie teraz? Hania jest szczęśliwa. Znowu ma rodzinę. Ludzi, których kocha i którzy ją kochają. Nosi pod sercem nowe życie. Zbliżają się święta Narodzenia Pańskiego. Kobieta bardzo chce zorganizować tradycyjną Wigilię. Jej zapędy w tym temacie studzi niezawodna Dominika. Słusznie przecież twierdzi, że siostra powinna teraz przez większość czasu odpoczywać. Jedynie może przystać na taką Wigilię jeśli Hanka obieca, że weźmie na siebie przede wszystkim, albo tylko, zadania...

  Dziewiętnastego lipca dwa tysiące dwudziestego czwartego roku zakończyłam lekturę książki „Atlas. Historia Pa Salta”. Znam już całą historię adoptowanych sióstr, siedmiu sióstr i ich ojca. Niesamowita jest ta seria. Fenomenalnie napisana. Zaskakująca niemal na każdym kroku. Pani Lucinda Riley wykonała kawał wspaniałej, przemyślanej pracy. Niniejsza historia trochę wysuwa się na prowadzenie. Gdybym zaczynając lekturę pierwszego tomu wiedziała to, co wiem teraz... tak naprawdę nic by się nie odmieniło a patrząc na całość mam ochotę wykrzyknąć „WOW”, ale nie mogę bo gardło wciąż mam zaciśnięte! Jak kształtował się Pa Salt? Jak wyglądały jego losy na długo przed tym jak został ojcem? Nie mogę nic zdradzić, żeby nie zabrać nikomu radości z lektury. Historię taty siostry poznają dzięki pamiętnikowi, który trafia w ich ręce podczas rejsu na miejsce pochówku Pa Salta. Mają się tam zgromadzić w rocznicę jego śmierci. Żadna nie przewidywała, że ta podróż będzie aż tak niezwykła, że ...

  Z cyklu lektury na lato kolejna propozycja. Do czytania koniecznie po poznaniu „Alibi na szczęście”! Z ogromną przyjemnością przeczytałam tom drugi serii „O szczęściu”. Na pewno z większą niż „Alibi...”. Jestem zaskoczona, ale rzeczywiście tak jest. Coraz częściej pozwalam sobie smakować słowo a nie gnać na oślep przez litery, byle szybciej, byle więcej. Dochodzę do wniosku, że nie o to chodzi. Cieszę się, że takie refleksje naszły mnie przed czytaniem tego cyklu. W innym wypadku naprawdę wiele bym straciła. Hania już wie, że Mikołaj darzy ją uczuciem. Mikołaj jest już świadom co wydarzyło się w życiu ukochanej i ze wszystkich sił chce to zrozumieć i jak najdelikatniej podejść do jej uczuć w kwestii wspomnień z przeszłości. Nie naciska kiedy czuje, że nie jest to konieczne, albo pożądane. Akceptuje i czeka. W końcu się doczeka, prawda? W życiu Dominiki również wiele się dzieje. Lada moment wypowie sakramentalne „TAK”. To wydarzenie budzi wiele emocji w Hani, która oczywiście ...