"Florence Grace" Tracy Rees.

Żyjemy w takich czasach, że wszystko mamy na wyciągnięcie ręki, to dobrze jeśli tylko skorzystamy z tych dóbr mądrze. Do tej puli oczywiście zaliczają się również powieści. Wychodzi ich mnóstwo. Możemy wybierać, robić przeróżne listy tytułów na przykład „priorytet”, „w drugiej kolejności” i tak dalej. Nie wiem jak w Państwa przypadku ale osobiście skłaniam się ku powieściom, których fabułę autor obsadził w przeszłości. Uwielbiam wraz z bohaterami przemierzać ulice pozbawione jeszcze tak znaczącej ilości samochodów, przyglądać się modzie i tradycjom, podpatrywać jakie rozrywki zabierały im wolne chwile. To wszystko jest niezmiernie interesujące, jednak tym razem poszłam o krok dalej i zagłębiłam się w epokę wiktoriańską.

Właśnie taka książka dla wielbicieli romansu historycznego powinna znaleźć swoje miejsce na pierwszym miejscu na priorytetowej liście.

Florence Buckley jest szczęśliwą dziewczynką. Dorasta pod czułym spojrzeniem babki, nie stroni od przyjaciół a na wrzosowiskach może spędzać całe dnie. Nie sposób wyobrazić sobie tej istoty w innym miejscu na ziemi. Bardzo spokojne życie, jakie wiedzie w Kornwalii ma jednak swój kres. Kiedy babka znajduje się już u schyłku egzystencji, wyjawia wnuczce sekret, który zmieni wszystko. Florence musi opuścić ukochany dom na rzecz Londynu. Czuje się w wielkim mieście obco. Ze sporym trudem przychodzi jej przyswojenie pewnych norm i zasad, jakie obowiązują w jej nowym domu. Wie, że nigdy nie dozna tutaj szczęścia... ale życie jest zaskakujące. Po latach patrząc na swoją drogę z łatwością przyznaje, iż to wszystko było potrzebne, czemuś służyło.

To jest najlepsza historyczna powieść, jaką miałam okazję przeczytać. W niej jest wszystko to, co niezbędne by uzyskała miano rewelacyjnej. 
Obawiałam się tylko jednego, że za moment ta sielanka się skończy i dostanę erotyk, za którym nie przepadam.
Na szczęście nic takiego nie miało miejsca i cała lektura była najczystszą przyjemnością.

Życie bohaterów może nie biegnie prędko, a akcja nie przyprawia o ciarki i szybsze bicie serca ale... no właśnie! To w „Florence Grece” jest najlepsze. Można się rozsmakować w tych niesamowitych krajobrazach, podglądnąć jak epokę wiktoriańską postrzega Rees, zbuntować się, przyklasnąć z zadowoleniem... Powieść nie należy do szczupłych, powabnych a jednak przez tyle stron ani przez chwilę nie zdarzyło mi się narzekać na znużenie. Kolejna perła. Na pewno nie ulegnie zapomnieniu. Polecam.

Dziękuję za książkę Wydawnictwu