Przejdź do głównej zawartości

"Talent jak lekarstwo" Małgorzata Micuła

Dzień dobry Czytacze!

W dzisiejszym wpisie chciałabym pokrótce opowiedzieć o historii, która zrobiła na mnie wielkie wrażenie. Jeszcze raz dziękuję Kasi z bloga Książkowe wieczory u Katji, bo to dzięki niej mogłam poznać tę wyjątkową opowieść, a także autorce za przesłanie egzemplarza.

Pierwsza myśl po przeczytaniu tej książki brzmiała: dlaczego jest taka krótka? Ile to razy mierzymy się z 600stronicowymi tomiszczami w gruncie rzeczy o niczym? „Talent jak lekarstwo” to cieniutka książeczka, na jeden dzień ale tak piękna, że za wszelką cenę mamy ochotę czytać ją jak najdłużej. Swoją mądrością mogłaby obdarzyć szereg innych publikacji. Z przykrością przyjęłam wiadomość, że Pani Małgorzata Micuła nie planuje napisać większej książki, to wielka strata dla rynku literackiego. Jednak z drugiej strony nie sposób nie przyznać jej racji, gdy mówi, że woli zostawić czytelnikowi pole do popisu jego wyobraźni. Lepszy jest ten niedosyt niż przesyt.

Bohaterką opowiastki jest Krystiana, utalentowana dziewczyna, która ulega zauroczeniu pięknej kobiety, jaką widuje na obrazie u swoich pracodawców. Los ma dla niej niespodziankę. Krystiana poznaje Emiliannę, damę z obrazu. Nie dzieje się to jednak tylko dlatego, żeby spełnić marzenie dziewczyny. Jest w tym głębszy sens i plan, który odmienia życie obu pań.

Pani Małgorzata Micuła zabiera swoich czytelników w przeszłość. Skłania do zadawania sobie pytań o talent. Pokazuje jak olbrzymią moc może mieć dobrze spożytkowany dar. Może stać się wybawieniem dla drugiego człowieka. Tak! Aż tak! Nigdy w ten sposób nie myślałam, ale trudno się z tym nie zgodzić. Choć, jak już wspominałam, książka jest cieniutka, autorka zdążyła wprowadzić nas w świat bohaterów i nie zrobiła tego pobieżnie. To, na czym jej najbardziej zależało, przekazała. Resztę pozostawiając odbiorcom.

W tej książce bohaterka poszukuje piękna i dobra. Pani Małgorzata Micuła wydając opowiastkę, przyczyniła się do poszerzenia wartościowych publikacji. Warto zwrócić na nią uwagę. Nie pozwólmy jej zniknąć w tłumie.

Etykiety

Etykiety:

Komentarze

  1. mmicula@o2.pl7/02/2020

    Dziękuję za wnikliwą recenzję, której treść jest mi bliska:) Ze swej strony jeszcze dodam, że pisząc "Talent jak lekarstwo" marzyłam o tym, by sens i przesłanie tej książki nie były zamknięte wyłącznie w ramach czasowych przedstawionych w niej wydarzeń... Chciałam, by ten sens był też czytelny i aktualny we współczesności.
    Z moich rozmów z czytelnikami wynika, że książka ta ma charakter biblioterapii, przez pryzmat której lepiej widzi się niektóre wydarzenia z życia, własne dylematy, wspomnienia, czy trudne decyzje życiowe... Tak to działa i to mnie bardzo cieszy :) Tym bardziej uważam, że książeczka powinna iść w świat, do ludzi... Recenzja do tego szczerze zachęca.
    Pani Agnieszko, dziękuję za refleksyjne czytanie "Talentu jak lekarstwo" :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Konkurs! Konkurs! Konkurs!

Wraz z wydawnictwem Czwarta Strona mam przyjemność zorganizować dla Was konkurs, w którym do wygrania jest wyjątkowa powieść. "Garść pierników, szczypta miłości" Natalii Sońskiej to książka z fabułą obsadzoną w okresie zimowym, mikołajkowym, tuż przed Bożym Narodzeniem. Będzie pomocna w złapaniu oddechu podczas takich upałów, jakie panują za oknem!  Zachęcam do wzięcia udziału w konkursie. Podaruj sobie szansę na przeczytanie  debiutanckiej powieści Natalii Sońskiej! Nie będziesz żałowała :) Jeśli masz wątpliwości czy jest to lektura dla Ciebie lub po prostu chciałabyś dowiedzieć się o niej trochę więcej, serdecznie zapraszam do przeczytania recenzji: Klik Zasady konkursu: 1. Organizatorem konkursu jest Książka Non Stop i wydawnictwo Czwarta Strona.  2. Konkurs trwa od 08.08 do 22.08.  3. Wygrywa jedna osoba.  4. Zwycięzca zostanie wyłoniony drogą losowania.  5. Wyniki  zostaną podane kilka dni od zakończenia konkursu. 6. Wysyłka...
36 komentarzy
Czytaj więcej

"Zliczyć cuda" Nicholas Sparks

  Nicholas Sparks powraca z nową powieścią. Przywiozłam ją z Targów Książki w Krakowie, na których miało mnie nie być. Jednak dowiedziawszy się, że w tym roku na to święto literatury przyjedzie po raz pierwszy Wydawnictwo Albatros... nie mogłam się oprzeć. Tym bardziej, że mieli oni ze sobą „Zliczyć cuda” na trzy tygodnie! Przed oficjalną premierą. „ Mistrz romantycznych historii” - niezmiennie na każdej okładce książki tego autora krzyczy wydawca. Cóż. Zgadzam się. Kaitlyn Cooper jest samotną mamą dwójki dzieci, Mitcha i Casey. Jest też lekarzem bardzo oddanym pacjentom. Z kolei Tanner Hughes to były żołnierz i lekkoduch. Wychowany przez dziadków. Tuż przed śmiercią babka prosi, żeby w końcu się ustatkował i gdzieś na stałe osiadł. Mężczyzna ma też podjąć poszukiwania swojego ojca. W tym właśnie celu trafia do Asheboro, miasteczka w Karolinie Południowej... i trafia na Kaitlyn... Wydawałoby się, że na tym koniec. Tani romans. Przewidywalny od samego początku. Może i trochę...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

"Postawić na szczęście” Anna Sakowicz.

Wśród wszystkich tematów poruszanych w powieściach obyczajowych, najrzadziej pojawia się ten o niepełnosprawności. Pomimo, iż mamy XXI wiek i tak wiele się zmienia, ta kwestia wciąż pozostaje tabu, trochę z tyłu, na uboczu. Chociaż tak dużo budynków ma podjazdy niezbędne dla osoby poruszającej się na wózku, szerokie drzwi, by bez stresu mogła dostać się do środka, chodniki nie stanowią większych trudności... to wciąż zdarza nam się uciekać od tematu. Nie mamy często pojęcia jak zachować się w towarzystwie osoby z niepełnosprawnością. Jakich słów użyć by nie urazić, oferować pomoc czy też nie? Pytań jest mnóstwo. Często nie chcemy się w nie wgłębiać... Anna Sakowicz wzięła na literacką tapetę właśnie taki temat. Stworzyła dwie siostry. Agatę i Polę. Młodsza, Pola, była w pełni sprawną dziewczyną do czasu wypadku, w którym śmierć poniósł jej chłopak. Ona zaś musiała nauczyć się żyć na nowo. Zaczęła poruszać się na wózku. To nie było proste, jednak poradziła sobie i teraz jest akt...
5 komentarzy
Czytaj więcej