Książka Non Stop

Biorąc w ręce tę książkę czytelnik może się spodziewać dwóch rzeczy. Pierwsza: zostanie oczarowany opowieścią. Druga: lektura zajmie trochę czasu. Sądziłam, że 400 stron interesującej historii nie zabierze kilku tygodni. Okazało się, iż byłam w błędzie. Dlaczego? Przez mnóstwo opisów, jakie serwuje autor. One nie przeszkadzają, nie nużą lecz mogą spowolnić czytanie. Mogą lecz nie muszą, wiadomo. W powieści fabuła toczy się dwutorowo. Trudno jednoznacznie stwierdzić, która część jest lepsza. Rawija ma marzenie. Chciałaby poprawić jakość życia swojego i swojej matki. Dlatego też postanawia wyruszyć w podróż u boku kartografa. Nie mówi o niczym rodzicielce ponieważ przeczuwa, z jaką reakcją spotkałaby się. Jest też jeszcze jeden powód milczenia. Dziewczyna nie podejrzewa nawet, że podróż zajmie jej tak wiele czasu. Aby spełnić to pragnienie, Rawija musi przeobrazić się w chłopca, w przeciwnym razie nikt nigdy nie dałby jej choć cienia szansy na wędrówkę. Było to spowodowan

Są powieści, których lektura męczy, nudzi, drażni. Są powieści, które, choć ich fabuła nie jest wymyślna, mają w sobie coś takiego, że podczas czytania odpoczywamy. „Lato wśród wydm” szybko można dopasować do grupy drugiej. Odnoszę nieodparte wrażenie, że tegoroczne wakacyjne dni czytelnicy często spędzają nad morzem. Niekoniecznie chodzi tutaj o fizyczny pobyt. Literacki rynek zalała fala letnich opowieści, których fabuła przedstawiana jest nad między innymi Bałtykiem. Nie ma powodu do narzekań jeśli autorzy serwują takie smakowite kąski jak Agnieszka Krawczyk. Matylda i Justyna to przyjaciółki. Pierwsza z nich jest artystką. Tworzy gobeliny. To jej świat, w którym doskonale się odnajduje jednak nie do końca ogranicza się tylko do niego. Ma również smykałkę do urządzania wnętrz i to właśnie wykorzystuje Justyna. Po początkowej niechęci, Matylda przychyla się do gorących próśb przyjaciółki i wyjeżdża nad morze, gdzie ma pomóc przeistoczyć zwyczajną nadmorską willę w perełk

Najnowsza powieść doskonale znanej autorki to letnia ale wcale nie lekka historia. Jeśli lubicie takie połączenie, warto bliżej podejść do książki. Wydawnictwo Znak opakowało treść w inną okładkę, od tych do jakich byliśmy przyzwyczajeni. Bez wątpienia grafika przyciąga wzrok. Antolka, główna bohaterka opowieści, nigdy nie poznała ojca a jej relacje z matką pozostawiają wiele do życzenia. Kobiety, mimo prób, nie potrafią się porozumieć. Córka, chcąc upewnić się co do swoich podejrzeń odnośnie uczuć, jakimi darzy ją rodzicielka, przedstawia chłopaka oznajmiając, że zamierza właśnie z nim związać swoje życie. Wszystko to jest fikcją, ale reakcja matki jest jednoznaczna i nie pozostawia miejsca na niedomówienia. Antolka już nie wiele myśląc opuszcza dom. W pierwotnym planie ma spędzić czas u ciotki swojej przyjaciółki. Jednak nic nie biegnie tak, jak miało. Preludium do innych zdarzeń jest wizyta w barze, która staje się brzemienna w skutki. To właśnie w tamtym, zupełnie nie ro

Chyba każdy z nas doskonale zna sytuacje, w których ciężko mu oprzeć się jakiejś pokusie. Są one różne. Akurat w tym momencie nachodzi nas ochota, by coś zrobić, zjeść, z kimś porozmawiać. Ostatnio naszła mnie niepohamowana chęć na książkę Magdaleny Witkiewicz. Nie sposób było przejść obok niej obojętnie, więc wzięłam jedną z zaległych. „Milaczek” został pochłonięty w niecałe dwa dni. Milaczkiem nazywa się Milenkę, która czuje ogromną potrzebę miłości. Chce też zrzucić kilka kilogramów... co okaże się łatwiejsze w jej przypadku? Dziewczyna nie należy do tych cierpliwie oczekujących księcia na białym koniu. Nic z tych rzeczy. Z zapartym tchem uważnie lustruje mężczyzn, jednak skutki są na razie raczej marne. W tę poszukiwawczą akcję zostaje wciągnięta jej ciocia, Zofia Kruk. Ta również nie zamierza ograniczyć się tylko do obserwacji i działa z jeszcze większym rozmachem. Nie pozostaje na obserwacji potencjalnych partnerów dla młodej kobiety. Umawia siostrzenicę na randkę z de

Kobieta, która nosi pod sercem dziecko, nigdy o nim nie zapomni. Choćby ono przedwcześnie odeszło czy też by je oddała, zawsze w jej sercu będzie szczególne miejsce dla tej pociechy. Matczyna miłość jest jedną z tych najgłębszych, najczystszych. Gotowa na wszystko rodzicielka nie cofnie się absolutnie przed niczym, aby ochronić tą istotę, którą wydała na świat. Gdy dziecko choruje, to mamy często mówią, że same wolałyby przez to przechodzić, byleby ich potomstwo było zdrowe. Tak to powinno wyglądać. Niestety, nie wszyscy mają to szczęście doświadczyć takiej ogromnej miłości i czułości. Są przecież kobiety, które nie chcą być matkami, nie odnajdują się w tej roli a jednak los postawia ich w tym miejscu. Zdecydowanie życie nie jest pod tym względem sprawiedliwe. Susie przez większość czasu była słomianą wdową mającą na swoich barkach wszystkie domowe obowiązki oraz opiekę nad córką, Louisą. Dla jej męża domem stało się morze. To tam pracował. Było to trudne doświadczenie dla o